حضرت آیت الله بطحائی گلپایگانی در سال ۱۳۲۰ در خانواده مذهبی و ولائی در گوگد گلپایگان دیده به جهان گشودند. معظم له تحصیلات ابتدائی خویش را در گلپایگان گذرانده و در سال ۱۳۳۵ برای تحصیلات حوزوی وارد حوزه علمیه قم گشه اند. و در سال ۱۳۳۶ تصمیم گرفتند که همراه با تحصیلات حوزوی ، تحصیلات کلاسیک را نیز بدست آورند لذا با شرکت در کلاسهای شبانه، و با تلاش مجدانه و تحمل دوری از والدین و مناسب نبودن اوضاع آن زمان در سال ۱۳۴۰ به اخذ دیپلم قائل شده اند و در سال ۱۳۴۱ وارد دانشگاه تهران گشته اند و در رشته فلسفه کارشناسی ( لیسانس) سال ۴۷ با رتبه ممتاز فارغ التحصیل گردیدند و به لحاظ اینکه دانشگاه، فارغ التحصیلان خود را به حوزه نظام وظیفه معرفی می کند ناگزیر ۱۶ فروردین ۱۳۴۸ به پادگان فرح آباد سابق اعزام گشته است. مشکل مهمّی که در این ماجرا با آن مواجه بودند، تراشیدن محاسن بود که به فضل الهی و نصرت او موفق شده تا آخر خدمت یعنی ۱۶ فروردین ۱۳۵۰ محاسن خود را حفظ کنند البته جریمه آن را که تنبیه انضباطی باشد پرداخته یعنی پس از مدرّج شدن به درجه ستوان دوّمی (( افسر وظیفه)) از تهران به شیراز و از شیراز به بیرجند و از بیرجند به تربت حیدریه و سرانجام به تهران منتقل شده اند. معظم له ضمن خدمت با شرکت در کارشناسی ارشد( فوق لیسانس) و قبولی در رشته فلسفه سال ۱۳۵۲ از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شدند و در عین حال پس از سپری کردن خدمت وظیفه مجدداً به حوزه علمیه برگشته و ضمن استخدام در آموزش و پرورش قم در سمت دبیری در حوزه مشغول به ادامه تحصیل گشتند و از محضر آیات عظام حضرت امام (ره) که قبل از تبعید استفاده نمودند، گلپایگانی و حاج شیخ هاشم آملی و علّامه طباطبائی به مدت ۲۷ سال مستفیذ گشته اند و در سال ۱۳۵۵ برای گرفتن دکتری در رشته فلسفه به مصر رفته و در سال ۱۳۸۰ دکتری در رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردیدند و در سال ۱۳۶۵ از آموزش و پرورش به آموزش عالی، تدریس مجتمع آموزش عالی قم(پردیس) منتقل گشته و در گروه حقوق تا امروز مشغول تدریس می باشند و عضو هیئت علمی این دانشگاه گردیده و در کنار آن در حوزه علمیه قم به تدریس خارج در بحث های قضاء، شهاده، حدودیات و عقود تملیکی اشتغال دارند.
سوابق اجرایی: ریاست دبیرستان دین و دانش استان قم در سال ۱۳۵۸، اولین استاندار و نماینده امام خمینی(ره) از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ برای مدتی در چهارمحال بختیاری، نماینده ولی فقه و امام جمعه گلپایگان به مدت سه سال ونیم ( ۱۳۷۳- ۱۳۷۶) .
بیان خود معظم له
فعالیت های مذهبی: از سال ۱۳۴۱ به فرمان امام رضوان الله علیه، برای نخستین بار در ایران در ۶ بهمن ۱۳۴۱ که شاه می خواست به قم بیاید، راهپیمایی عظیمی برپا نمودیم و اینجانب به شهادت بزرگانی مانند امام جمعه بهشهر آقای جباری و گواهی روح شهید والامقام آقای آشیخ علی صادقی که در حزب جمهوری به لقاء الله پیوست در خط مقدم آن حرکت با شعار ما تابع قرآنیم- رفراندوم نمی خواهیم به ترغیب و تحریک علیه نظام طاغوتی پرداختیم که سرانجام با حضور چشم گیر مردم مذهبی قم با مأمورین ساواک و شهربانی وقت درگیری حاصل شد و برنامه از پیش تعیینی برای استقبال به شکست گرائید و شاه فردای آن روز که به قم آمد با کمال عصبانیت در نطق خود به توهین و جسارت ما پرداخت، پس از آن به پیروی از منویات مقدس امام در رأس و سایر مراجع همراه با سایر مبارزین بودم و در جاهای مختلف دست گیر شدم تهران، مشهد، میناب، بندرعباس و ملاقات هایی با مبارزین ۱۵ خرداد در زندان بندرعباس، قزل قلعه تهران، از شهید حاج مهدی عراقی داشتم و پیام هایی ردّ و بدل می کردم.
حضور در جبهه جنگ تحمیلی: از اولین سال جنگ تا پایان آن از ۲۵ اسفند تا ۱۵ فروردین در جبهه ها مختلف لشکر ۲۱ حمزه در دزفول ، منطقه جفیر و لشکر ذوالفقار در شهرک ذبیدات عراق و جزیره مجنون و جزیره فاب حضور مجدانه داشتم ، خداوند از همگی قبول فرماید. والسلام